24 Μαΐου 1453...
Η αρχή του τέλους...
Η Βασιλεύουσα δύει και τη θέση της παίρνει το σκοτάδι. «Η Πόλις εάλω!!» Αυτή ήταν η φράση που στοίχειωσε μια για πάντα τη μικρή Κασσιανή. Αυτό το κορίτσι που στα δεκαπέντε της μόλις χρόνια βιώσε την προσφυγιά, τον πόνο, την απώλεια, την αγωνία και το φόβο, άντεξε γιατί ήταν γραφτό από τον Θεό... Μέσα από τα αθώα της μάτια ξετυλίγεται η ιστορία των τελευταίων ημερών της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας αλλά και η καθημερινότητα μιας συνηθισμένης οικογένειας Κωνσταντινουπολιτών που ούτε καν φαντάζονταν το άσκημο παιχνίδι της μοίρας.
Τώρα πλέον βιώνοντας τη δική της Οδύσσεια η μικρή Κασσιανή μεγάλωσε και έγινε μια Βενετσιάνα... Προσπάθησε να επουλώσει τις πληγές που της άφησε το παρελθόν και να ξαναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της σε μια άλλη χώρα. Όμως δεν ξεχνά την Πόλη που τη γέννησε και τη μεγάλωσε κι ελπίζει πως ίσως μια μέρα, έστω και στα ύστατα χρόνια της, ξαναδεί τους τρούλους της Πόλης της και να ξανακούσει τους ήχους και τα γέλια και τα τραγούδια που έλεγε παιδί...