Αν η Αγάθη Χρήστου είχε γεννηθεί στην Τορκί του Ντέβον το 1890, ίσως και να λεγόταν Αγκαθα Κρίστι. Η τύχη όμως το έφερε να γεννηθεί στη σύγχρονη Αθήνα, και να γίνει φανατική αναγνώστρια της αγγλίδας συνονόματής της. Ο κόσμος του Ηρακλή Πουαρώ είναι το παράλληλο σύμπαν με το οποίο συνδιαλέγονται τα καθημερινά υπαρξιακά δράματα αυτής της ευαίσθητης μισανθρώπου που δυσκολεύεται να συμφιλιωθεί με το πέρασμα του χρόνου. Γιατί δεν κρύβει τα καλοκαιρινά της; Γιατί στολίζει δύο χριστουγεννιάτικα δέντρα; Γιατί βγάζει ακτινογραφίες και τις παρατάει στα αζήτητα των νοσοκομείων; Γιατί προτιμά τα ριάλιτι με ψυχαναγκαστικούς αποθησαυριστές; Γιατί δεν σέρνει τη βαλίτσα της, παρόλο που διαθέτει ροδάκια; Και γιατί ο πιο κατάλληλος ψυχαναλυτής για κείνη είναι ο σερβιτόρος;

Ο Ηρακλής Πουαρώ θα σταθεί νοερός συνοδοιπόρος της στο μοναχικό οδοιπορικό της απ' την Ομόνοια στο Πάντινγκτον κι απ' την παραλία Βαρνάβα στην αμμουδιά του Κόρμπιν Σαντς. Υπαρξισμός, ανιμισμός, (αυτο)σαρκασμός & ελληνοαγγλικό φλέγμα, σε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα χωρίς δολοφόνο.