Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που τέθηκαν σε κοινωνικό επίπεδο κατά την προεπαναστατική περίοδο στη Γαλλία του 18ου αιώνα, ήταν αναμφίβολα το θρησκευτικό, με τη ριζική αλλαγή νοοτροπίας μιας μεγάλης μερίδας του λαού απέναντι στην Εκκλησία, τον κλήρο αλλά και την έννοια της θρησκείας γενικότερα. Η μελέτη αυτή του Αθανάσιου Γάλλου παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίον ένας θεσμός που απολάμβανε επί αιώνες την κοινωνική υπεροχή, επάνω στη βάση του εθιμικού δικαίου κυρίως, μετατράπηκε κατά την εποχή του μερκαντιλιστικού μοναρχικού φεουδαρχικού κράτους, σε νομοκατεστημένη τάξη, την πρώτη του βασιλείου και μία από τις δύο ισχυρότερες οικονομικές, πνευματικές και ιδεολογικές δυνάμεις της χώρας, ανοίγοντας, όμως, παράλληλα και το δρόμο για την Εκκοσμικευμένη Γαλλία του 20ου αιώνα.