Είμαστε μέσα στη δίνη
τί ωραίος καιρός

Κάπου εκεί έχω αφήσει το θαύμα μου
σε γαλάζιες σπηλιές
μέσα στα μάτια σου

Μία υγρή μελαγχολία
με κοίταξε
την κοίταξα
στέγνωσε

Έχω έναν όμορφο κήπο
με άσπρα λουλούδια
και μια κοπέλα που φεύγει
ντυμένη στα μαύρα

Κι εγώ που βρίσκομαι σε δάση πυκνωμένα
με χτύπησε πισώπλατα
κι απόψε το φεγγάρι

Μία πηγή μέσα στην πέτρα σου
θάνατε είμαι

Μου διδάσκει το μέτρο
της φωνής σου το φως
και ξεκινάω να γράφω
ποιός εγώ ο τυφλός