Με λένε Χαρά. Σιχαίνομαι τα φουστάνια, το μπρόκολο μου βρομάει, τα τσιμπιδάκια στα μαλλιά είναι σκέτος μπελάς. Η μαμά λέει: «Φέρσου ΚΑΝΟΝΙΚΑ, όπως όλα τα κορίτσια, αγάπη μου!». Ο Ορέστης, ο κολλητός μου, λέει: «Δεν είσαι τόσο όμορφη όσο η Χρύσα!». Εγώ λέω: «Τα κορίτσια πρέπει να κάνουν ακριβώς ό,τι τα αγόρια...». Μεγάλο μπέρδεμα δηλαδή...

Τι συμβαίνει στη ζωή ενός κοριτσιού που έχει αποφασίσει να διαφέρει από τα άλλα κορίτσια της ηλικίας του; Πόσο εύκολα θα καταφέρει να αποδεχτεί τον εαυτό του σε μια κοινωνία όπου τα κοινωνικά πρότυπα καθορίζουν τη ζωή μας; Πότε θα έρθει η ώρα για τον δικό της μοναδικό χορό; Τον Χορό της Χαράς;