Τα σκυλιά τού έφτιαξαν τη διάθεση στη στιγμή. Ενώ έπαιζε μαζί τους, παρατήρησε στο βάθος του κλουβιού ένα κουταβάκι απομονωμένο. Φαινόταν υπερβολικά αδύνατο και πιο ταλαιπωρημένο. Ωστόσο, παρά την εμφανή αδυναμία, η φάτσα του ήταν πολύ χαριτωμένη, με χρωματισμούς μαύρους, καφέ και άσπρους. Του Πέτρου του φάνηκε περίεργο που ενώ όλα τα άλλα κουτάβια έτρεξαν πάνω του, εκείνο παρέμεινε στη θέση του κοιτάζοντάς τον -όπως είχε την αίσθηση- με βλέμμα μελαγχολικό.

Αυτό το σκυλί τού έκανε μεγάλη εντύπωση. Καθώς το παρατηρούσε να στέκεται εντελώς μόνο του, ενώ τα υπόλοιπα έπαιζαν μαζί του, η μνήμη του γύρισε στο παρελθόν, την εποχή που πήγαινε σχολείο στη Γερμανία...