Δύο πόλεις, Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Δύο οικογένειες, καθεμιά με τη δική της πορεία μες στον χρόνο και στα ιστορικά γεγονότα που ξεκινούν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και φτάνουν ως τις μέρες μας, με πρόσωπα που υφαίνουν τον καμβά της δικής τους ιστορίας. Η Μπιάνκα, μια όμορφη Ιταλίδα, όμηρος των Γερμανών στα δεκάξι της χρόνια, παρά τους θανάτους, την ορφάνια, τις ταπεινωτικές εργασίες, τον άτυχο γάμο, τη μισαλλοδοξία των συγγενών του συζύγου της ως προς την καταγωγή της, σαν ένα καλό ξωτικό δεν σταματά να προσφέρει γενναιόδωρα αγάπη και συμπόνια σ’ όποιον έχει την ανάγκη της. Η ’ννα, η κόρη της Μπιάνκα, άλλοτε σαν παιδί άλλοτε σαν γυναίκα, περιγράφει τη μητέρα της μέσα απ’ τη δική της ιδιαίτερη ματιά. Η Ευτέρπη, η αιώνια αντίπαλος της Μπιάνκα, αδελφή του άντρα της, του Μιχάλη, εξαπολύει εναντίον της έναν ανελέητο πόλεμο για τους δικούς της λόγους. Όλες αυτές οι γυναίκες έχουν ωστόσο μια ομοιότητα: Είναι δυνατές, αντέχουν έναν κόσμο γεμάτο βία και δυσκολίες κι υπερβαίνουν πολλές φορές τις δυνάμεις τους. Απ' την άλλη, ο Ερνέστο, ο Μιχάλης κι ο Τέλης, η γενιά των ηττημένων, που λύγισε κάτω απ' το βάρος των διαψεύσεων, χάνονται, άλλος διαλέγοντας την παραίτηση, άλλος χτυπημένος από την άνοια κι άλλος ακολουθώντας τον δρόμο της αυτοκαταστροφής. Καλεσμένοι όλοι τους σ’ έναν φανταστικό χορό, μας αποχαιρετούν για τελευταία φορά.