Ο Γιαν Σίμπελινκ έχει δημιουργήσει πλήθος χαρακτήρων στη διάρκεια της λογοτεχνικής του καριέρας. Ποτέ όμως δεν έφτασε τόσο κοντά στις δικές του ρίζες όσο με τούτο το βιβλίο. «Πάντα φοβόμουν να διηγηθώ ολόκληρη την ιστορία» είχε γράψει ο ίδιος σε μια επιστολή προς τον εκδότη του. Εννοούσε τον σταδιακό πλην αναπότρεπτο κατήφορο ενός άντρα που βρήκε καταφύγιο στον πιο μαύρο καλβινισμό καθώς επίσης τον πόνο και τη στενοχώρια που προκάλεσε στους οικείους του. Εκείνος ο μειλίχιος άντρας, με τα λαβωμένα νιάτα, ήταν ο πατέρας του.

Ο Χανς Σίβες, ο κεντρικός ήρωας στο μυθιστόρημα Ο κήπος του Θεού, σε μια αποφασιστική καμπή της ενήλικης ζωής του, βιώνει μια βαθιά μεταφυσική εμπειρία: είναι πεπεισμένος πως -για μια σύντομη, σημαδιακή στιγμή-βρέθηκε σε άμεση επικοινωνία με τον Θεό. Στην προσπάθειά του να δώσει νόημα στην καθημερινότητα ώστε να εξασφαλίσει την πολυπόθητη αιωνιότητα, χάνει τον έλεγχο του εαυτού του και την επαφή με όσους τον αγαπούν, τη γυναίκα του και τους γιους του. Ο Ολλανδός συγγραφέας αφηγείται μια καθηλωτική ιστορία θρησκευτικής μανίας από τη δεκαετία του ’30, αλλά η σκοτεινή διολίσθηση στον εξτρεμισμό είναι διαχρονική.