Αγαπητή δεσποινίς Μπρίτζερτον, Αλληλογραφούμε αρκετό καιρό τώρα και, παρόλο που δεν έχουμε γνωριστεί επισήμως, νιώθω σαν να σας ξέρω. Συγχωρήστε μου την ενδεχόμενη υπέρμετρη τόλμη, αλλά σας γράφω για να σας προσκαλέσω στην οικία μου. Ευελπιστώ ότι θα ταιριάξουμε και ότι θα δεχθείτε να γίνετε η σύζυγός μου. Σερ Φίλιπ Κρέιν

Ο σερ Φίλιπ Κρέιν ήξερε πως η Ελοΐζ Μπρίτζερτον ήταν γεροντοκόρη και γι αυτό της έκανε πρόταση γάμου, συμπεραίνοντας ότι εκείνη θα ήταν άκομψη και μετριόφρων και λίγο απελπισμένη για έρωτα. Μόνο που... δεν ήταν όλα αυτά. Η όμορφη γυναίκα στην πόρτα του ήταν κάθε άλλο παρά σιωπηλή και, όταν σταμάτησε να μιλάει, το μόνο που ήθελε ήταν να τη φιλήσει... Η Ελοΐζ Μπρίτζερτον δεν μπορούσε να παντρευτεί έναν άντρα που δεν είχε δει ποτέ στη ζωή της! Δίχως πολλή σκέψη, μες στα άγρια μεσάνυχτα βρισκόταν καθ’ οδόν μέσα σε μια νοικιασμένη άμαξα για να συναντήσει τον άντρα που έλπιζε να είναι το τέλειο συνοικέσιο. Μόνο που... δεν ήταν. Ο γοητευτικός Φίλιπ ήταν μεγάλος παλιάνθρωπος, άξεστος και κακότροπος, τελείως διαφορετικός από τους καθωσπρέπει κυρίους του Λονδίνου που συναγωνίζονταν για το χέρι της. Μα όταν χαμογέλασε και τη φίλησε, ο κόσμος όλος γκρεμίστηκε και δεν μπορούσε παρά να αναρωτηθεί... Θα γινόταν αυτός ο άντρας ο τέλειος σύζυγος για εκείνη;