«Πιστέ μου φίλε, Λάι Πι, ήμουν σίγουρος ότι μπορώ να βασιστώ σε σένα, ήσουν πάντα ο πιο έξυπνος και πιο οργανωτικός», είπε με ευγνωμοσύνη ο Νογκασίκα-Σαν.
«Ευχαριστώ πολύ, αλλά μην ξεχνάς ότι έχω και άλλους εκατό συμβούλους, για να παίρνω τη γνώμη τους, οπότε όλοι βοήθησαν. Ας μην χάνουμε άλλο χρόνο, πρέπει να είμαστε εκεί πριν το βράδυ, για να βρούμε μια κρυψώνα και να καταστρώσουμε το σχέδιο, για τη φυλάκιση του ανέμου».

Ο Νογκασίκα-Σαν μηχανικά έβαλε το χέρι του στην τσέπη του κιμονό του, κι έβγαλε την πυξίδα του.
«Η πυξίδα μου δουλεύει, δουλεύει και δείχνει ευθεία μπροστά. Νομίζω ότι είμαστε στον σωστό δρόμο. Η Νεράιδα του Σκοτεινού Φαραγγιού δεν με κορόιδεψε» αναφώνησε χαρούμενος ο Νογκασίκα-Σαν και πήρε το μονοπάτι για την μεσαία κορυφή του βουνού Σακ Ορόρα.