"Κ' ήντα με μέλει μένανε;", θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς αντικρίζοντας τα αυτοβιογραφικά στοιχεία του βιβλίου τούτου. Μα, από τέτοια μικρά και μεγάλα οδοιπορικά δε γαντζώνεται η μνήμη και η καρδιά του καθενός μας για να σύρει το κάρο της ιστορίας προς τα μπρος;

Στιγμές από το λαογραφικό θησαυρό της Νάξου, και ιδιαίτερα του Κινίδαρου, λαϊκές δοξασίες τυλιγμένες στην αχλή του μύθου ζωντανεύουν κι ανακατεύονται με την ανεπιτήδευτη αγάπη για τον τόπο, τη νοσταλγία για τον ακριβοδίκαιο και ορθολογιστή πατέρα, τη γλυκιά και μαζί πονεμένη θύμηση της μάνας που έγερνε στοργικά στο παιδί της, αλλά και οι σταθμοί μιας ζωής δοσμένοι αυθεντικά από μια γυναίκα της διπλανής πόρτας, που έρχεται με τη σεμνή και τρυφερή πένα της να μας υπενθυμίσει ότι κάθε ιδιαίτερη διαδρομή, κάθε μάχη, κάθε νίκη και ήττα έχουν τη δική τους ανεκτίμητη αξία.