Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, ο Αυστριακός Σίγκμουντ Φρόυντ, φυσιολόγος και ψυχίατρος, έθεσε με τις μελέτες του τις βάσεις της ψυχανάλυσης ως θεραπευτικής μεθόδου και έφερε επανάσταση στον τρόπο που ο σύγχρονος άνθρωπος αντιλαμβάνεται έννοιες όπως η συνείδηση και η σεξουαλικότητα.

Η ανθρώπινη συμπεριφορά υποκινείται από ένστικτα κι ενορμήσεις, τα οποία είναι νευρολογικές παραστάσεις των φυσικών αναγκών του. ανθρώπου. Στο "Ενορμήσεις και ορμικά πεπρωμένα" ρίχνεται φως στη φύση των ενορμήσεων (σεξουαλικών ή μη) αλλά και των πεπρωμένων που μπορούν αυτές να βιώσουν. Ο Φρόυντ μελετά τις πηγές των ενορμήσεων και τολμά να αναλύσει τα δίπολα: σαδισμός - μαζοχισμός, ηδονοβλεψία - επιδειξιμανία.