Ποια είναι η Ταμπου-Ρία; Ποια είναι η Ελπίδα; Ποια είμαι εγώ; Είμαι εγώ, είμαι η Ελπίδα ή μήπως είμαι η Ταμπου-Ρία; Μπερδεύομαι και τα χάνω, καμιά φορά μπλέκονται όλα στο κεφάλι μου και ζαλίζομαι. Και τότε παίρνω τους δρόμους....
Και πάνω που είμαι έτοιμη να το ρίξω στα χάπια, ξεπροβάλλει από μια γωνιά ένα μικρό θαύμα και πιάνομαι από πάνω του και συνεχίζω. Κι όλο και γλιτώνω το γιατρό και τα χάπια του... χάρη σ' ένα ανθισμένο δέντρο, ή χάρη στα αστεία του νεκροθάφτη, χάρη στην κομμένη ουρά της σαύρας...
Κι όλο περπατάω μεσ' στην πόλη... και γίνομαι ένα μαζί της κι αυτή μ' εμένα. Γίνομαι Η Ελπίδα της Ταμπου-Ρίας. Γίνομαι Ραβδοσκόπος. Γίνομαι Βοσκός. Ακόμα και ψυχίατρος. Χάπια όμως δεν παίρνω. Τέλος!
Σας καλώ να βαδίσετε μαζί μου. Γιατί βαδίζοντας δα γνωρίσετε την Ταμπου-Ρία. Και γνωρίζοντας την Ταμπου-Ρία θα γνωρίσετε και τον εαυτό σας. Γιατί η Πόλη, είναι οι ’νθρωποι που την κατοικούν....