Η ζωή της Ευτυχίας είναι ένας ύμνος στο μεγαλείο της ψυχής που αγωνίζεται ακαταπόνητα για την αξιοπρέπεια, το ιερό καθήκον προς την πατρίδα, την οικογένεια, τον συνάνθρωπο.

Στο γενετικό υλικό της Ευτυχίας βρίσκεται η Σμύρνη, το Αιγαίο με τα αναρίθμητα νησιά και τα ξωκκλήσια, οι αγώνες και τα ανδραγαθήματα των ψαράδων, οι Νηρηίδες, οι γοργόνες του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στο βάθρο της αιώνιας ευγνωμοσύνης της βρίσκονται ο Πειραιάς και το σωτήριο λιμάνι του που αγκάλιασαν το πλοίο των ξεριζωμένων, καθώς αγωνίζονταν να βρουν νερό να ξεδιψάσουν, έδαφος να ξαναριζώσουν, να μείνουν όρθιοι, διατηρώντας την αξιοπρέπεια της γενιάς τους. Στις δεκαετίες που κυλούσαν, ο απόηχος από το αφιονισμένο μαύρο άλογο με αναβάτη την αβυσσαλέα δίψα του για αίμα χριστιανικό, παρέμενε επτασφράγιστος στην καρδιά της Ευτυχίας, που γεννήθηκε, έζησε και ακολούθησε το κάλεσμα της ουράνιας σάλπιγγας, πάντα σαν αρχοντοπούλα της Σμύρνης.