Το βιβλίο του Κώστα Γ. Σαχινίδη και της Εισαγγελίας Ράπτου-Στεργιούλα, θα μπορούσε να έχει τον τίτλο "Αναγωγή στις Ρίζες". Αναγωγή στις ρίζες, διότι προσπαθεί να συλλάβει γενετικά τα στοιχεία της πρωτόγονης παλλόμενης πραγματικότητας, που τελικά μπορούν να μετουσιωθούν σε ποιητικό λόγο. Μέσα από αυτό το πρίσμα παρατήρησης, το ανά χείρας κείμενο είναι μια μελέτη, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, της "προ ποίησης" δεδομένου ότι διερευνά το πρωτογενές γλωσσικό "υλικό", το οποίο σε μια επίπονη εξελικτική πορεία καταλήγει σε ποίηση.

Το πρωτογενές αυτό υλικό συντίθεται από ατομικά βιώματα και συλλογικές εμπειρίες. Το ενδιαφέρον στο βιβλίο αυτό είναι ότι οι συγγραφείς προσπαθούν μέσω των δημοσιευμάτων προ ποιημάτων, να συλλάβουν αφ' ενός μεν τη δυναμική των μεταλλασσόμενων εξελικτικά στοιχείων της πραγματικότητος, αφ' ετέρου τη σύμμιξη στοιχείων της αγροτικής και της αστικής ζωής, όπως αυτή διαμορφώνεται σε μεταβατικές φάσεις.