''Σε τέσσερις τοίχους που κλεινόμαστε λέμε πολλά. Αλλιώς πώς θα περάσει η ώρα με τους τοίχους. Κλεινόμαστε και φτιάχνουμε ιστορίες. Ιστορίες που υπάρχουν κι άλλες καινούριες. Τις φτιάχνουμε εμείς, λέγοντας τις παλιές. Ιστορίες πάνω σε ιστορίες. Ατελείωτες. Όπως τα σπίτια.''

Oι σύντομες ιστορίες της Ειρήνης Μαργαρίτη αποδελτιώνουν ασήμαντα περιστατικά της καθημερινότητας που αντικατοπτρίζουν τις σημαντικές συναισθηματικές μεταπτώσεις των ηρώων τους. Καταγράφοντας αυτά τα στιγμιότυπα, η συγγραφέας αποτυπώνει την ατμόσφαιρα του σύγχρονου κοινωνικοπολιτικού γίγνεσθαι, απαντώντας στην ανάγκη κάθε εποχής να επαναπροσδιορίζει τις προσωπικές ιστορίες με βάση το πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτές διαδραματίζονται.