Ενωρίς το απόγευμα το καμπανάκι σήμανε το τέλος του παιγνιδιού και τα ποιήματα συγκεντρώθηκαν στο υπαίθριο θεατράκι της Κόκκινης Ορχήστρας για τη σύσταση του νέου μου βιβλίου. Όσα είχαν αποφασίσει να συμμετάσχουν στάθηκαν μέσα στον κύκλο της ορχήστρας. Τα μέτρησα, ήταν 65. Εκείνα που αρνήθηκαν τη συμμετοχή μού δικαιολογήθηκαν πως ένιωθαν ακόμα μικρά παιδιά και πως το νου τους τον είχαν μόνο στο παιγνίδι. Η συμμετοχή των Καπέλων, του Ροζ Φτερού και της Τουλίπας ήταν δεδηλωμένη από το παρελθόν.

Τα 65 ποιήματα και τα «τρία απολωλότα» έκαναν μπάνιο στης λίμνης τα νερά, ντύθηκαν με το κόκκινο ιμάτιο της διάκρισης και φόρεσαν στα μαλλιά στεφάνι με λουλούδια. Στη συνέχεια υπό των ήχων τυμπάνων βάδισαν με ρυθμό προς το βωμό της Ποίησης το ένα πίσω από το άλλο. Εκεί ένα βιβλίο ανοιχτό με σελίδες αδειανές τα περίμενε για να αποκτήσει το καθένα τη σελίδα του.

Μετά το τέλος της γιορτής στο εξώφυλλο του βιβλίου χάραξα τον τίτλο «65 συν 3» και έτσι ολοκληρώθηκε η πρώτη ποιητική μου τριλογία.