Subject: Περί ομορφιάς πίνοντας δυνατό καφέ
μετά από 60 ώρες αγρύπνιας
From: ifarsa@hotmail.com
Sent: 11/5/2015
To: spourgitis@gmail.com

Θυμάσαι τότε που συζητούσαμε στην Κιβωτό; Ότι η ποίηση δεν ανήκει στους ποιητές - η ποίηση ανήκει σ' αυτούς που τη χρειάζονται. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με την ομορφιά πιστεύω. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς ομορφιά. Μια μέρα χωρίς κάποιο ερέθισμα, χωρίς έμπνευση, είναι μια νεκρή μέρα. Με ισοπεδώνει. Γίνομαι κέλυφος άδειο. Θέλω να πω. Η ομορφιά μού ανήκει. Τι λες; Προχωράμε καθόλου;

Re: Τα σημεία
From: spourgitis@gmail.com
Sent: 5/7/2015
To: ifarsa@hotmail.com

Η ποίηση ενώ δεν μπορεί ν' αντέξει τον συμβατικό μετρήσιμο λόγο, ενίοτε τον ερωτεύεται. Σ' αυτή την περίπτωση, απλώς επιβιώνει ίσως χωρίς να προδίδεται και να προδίδει. Ένα σύννεφο που αντί για την υγρασία που ευφραίνει την αμπελιά, μου φέρνει θλίψη ανεξήγητη και εξηγήσιμη. Πάντως θέλω να σε δω σύντομα.