Η Γη δεν στέκεται ακίνητη. Εκτελεί μια περιφορά γύρω από τον Ήλιο κάθε χρόνο, και μια περιστροφή γύρω από τον άξονά της κάθε 24 ώρες. Η κίνηση της Γης είναι τόσο βασική στην αντίληψή μας για τον κόσμο, που τη θεωρούμε σήμερα δεδομένη. Τον 17ο αιώνα όμως, τέτοιες έννοιες ήταν επαναστατικές, αιρετικές, ακόμη και επικίνδυνες γι' αυτούς που τις διαμόρφωσαν. Επί χιλιετίες, η κουλτούρα, η θρησκεία και η επιστήμη, συμπλεκόμενες μεταξύ τους, είχαν δημιουργήσει μια κοσμοαντίληψη που βασιζόταν σε μια ακίνητη Γη. Διότι, αν η Γη κινούνταν, δεν θα έπρεπε άραγε να παρασύρονται τα πουλιά μακριά από τα δένδρα, και να προσγειώνεται σε μεγάλη απόσταση ένα αντικείμενο που εκτοξεύεται κατευθείαν προς τα πάνω;

Μετά ήρθε η Αναγέννηση, και μαζί με αυτή ο Κοπέρνικος, ο Γαλιλαίος, ο Κέπλερ, ο Huygens και ο Νεύτωνας: γίγαντες που αναδόμησαν θαρραλέα τον κόσμο σε μια Γη που στην πραγματικότητα κινείται με περίπου 31.000 μέτρα το δευτερόλεπτο, ενώ περιστρέφεται με περίπου 1700 χιλιόμετρα την ώρα καθώς περιφέρεται γύρω από ένα αντικείμενο που απέχει 150.000.000 χιλιόμετρα. Ωστόσο, τα πουλιά κουρνιάζουν ατάραχα, και αν αφήσουμε ένα μήλο θα πέσει κατευθείαν προς τα κάτω.

Όλα αυτά νομίζουμε πως τα ξέρουμε. Πόσο καλά τα ξέρουμε όμως; Η γέννηση μιας νέας φυσικής είναι ένα έργο κλασικό στην ιστορία της επιστήμης, που δεν προσφέρει μόνο την καλύτερη δυνατή περιγραφή της μεγαλύτερης επιστημονικής επανάστασης, αλλά μας εξηγεί επίσης πώς μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι ζούμε σε ένα δυναμικό σύμπαν.