Οι Έλληνες υπήρξαν οι πρώτοι και μοναδικοί, οι οποίοι ανεζήτησαν και έδωσαν απαντήσεις ως προς το θέμα της θέσεως και σχέσεως του ανθρώπου με τον φυσικόν κόσμον μέσα στον οποίον ζούσε (μικρόκοσμον), της σχέσεώς του με τους άλλους ανθρώπους (οικογένεια, κοινωνία-πόλις), αλλά και της σχέσεώς του με το καθολικό σόμπαν (μακρό-κοσμον).

Η σχέσις του Έλληνος με το φυσικό περιβάλλον καθωρίζετο από τον απόλυτον σεβασμόν προς τους φυσικούς νόμους, τους οποίους εθεωρούσε υπεράνω της υπάρξεώς του και έπρεπε να προσαρμόση την ζωήν του απόλυτα προς αυτούς.

Με την παρούσα εργασία, η Ήρα Κουτούζη έρχεται να θέσει μία ακόμα παράμετρο στο "Ελληνικό Θαύμα": την άμεση σχέση του καθημερινού ανθρώπου του Ελλαδικού χώρου με τους θεούς και γενικά τις ενδιάμεσες θεότητες. Κάθε θεός δεν ήταν ένα θεωρητικό κατασκεύασμα στην αρχαία Ελλάδα, αλλά μία δύναμη που μπορούμε καθημερινά να επικαλεσθούμε για να επιτελέσουμε ένα έργο, να επιτύχουμε έναν στόχο ή να δημιουργήσουμε ένα θαύμα!