Η νουβέλα "Αφανισμός" είναι δομημένη με αλλεπάλληλους εγκιβωτισμούς. Έχει για ορίζοντά της τα γεγονότα που πλαισιώνουν την καταστροφή της Μήλου από τους Αθηναίους (415 π.Χ.). Με αφορμή τις εμπειρίες του πολεμιστή Ακταίου, ο οποίος ζει στο νησί με την οικογένειά του ως κληρούχος, αποτυπώνονται οι καταλυτικές επιπτώσεις του τυχαίου, που οδηγούν πρόσκαιρα άλλοτε στην ευδαιμονία και άλλοτε στη συμφορά. Σαν ένα είδος βασανιστήριο, η πτώση και η ανόρθωση συμβαίνει να εναλλάσσονται ακόμη και στην ίδια οντότητα. Σημειωτέον ότι η ιστορική περίοδος του Αφανισμού αποτελεί μόνο την αφορμή για αναγωγή στη σημερινή πραγματικότητα.