«...όταν τα βιβλία τα σχετικά με το σχίσμα το εξετάζουν από εντελώς εκκλησιολογική άποψη, το πρότυπο πού συνήθως αποδέχονται για τη δομή της Εκκλησίας επί γης είναι αυτό πού αποδέχεται ? θεολογική παράδοση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Αυτό σημαίνει ότι υπεύθυνες για το σχίσμα θεωρούνται γενικά οι Εκκλησίες του ανατολικού μισού της Χριστιανοσύνης. Το σχίσμα είναι το ''Ανατολικό σχίσμα'', και αυτοί πού θεωρούνται ως ''οι σχισματικοί αδελφοί μας'' είναι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Αυτό το βιβλίο ξεκινά από μια διαφορετική βάση. Απορρέει από μιαν αντίληψη για την Εκκλησία την οποία έχω ονομάσει πατερική, με την έννοια ότι έχει διαφυλαχθεί μέσα στην πατερική παράδοση όπως αυτή αντιπροσωπεύεται κυρίως από τούς Έλληνες Πατέρες από τον δεύτερο έως τον δέκατο τέταρτο αιώνα και πέρα. Αυτή είναι η αντίληψη την οποία παίρνω ως πρότυπο και στο δικό της φως εξετάζω τις άλλες εκκλησιολογίες. Το αποτέλεσμα είναι μια εικόνα διαφορετική από αυτήν πού συνήθως παρουσιάζεται».