Το 2010 η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» δημοσίευσε τη σειρά «Βυζαντινοί αυτοκράτορες» μία αποκάλυψη της Ελλάδας και των Ελλήνων του χθες και του σήμερα. Η απόφασή μου να ξαναγράψω για την ήδη πολυγραμμένη από ειδικούς Βυζαντινή Αυτοκρατορία, βρίσκεται στη μικρή επισήμανση που έχει γίνει για τη συνολική προσφορά της στον άνθρωπο και την ανθρωπότητα.

Είναι η εξέλιξη του Ελληνικού Πολιτισμού στην ελληνική αποικία των Μεγαρέων, το Βυζάντιο, που εξελίχθηκε για πρωτεύουσα από το Ρωμαίο και μετέπειτα πρώτο χριστιανό βυζαντινό αυτοκράτορα Κωνσταντίνο από ελληνίδα μητέρα. Η Πόλη που ανέδειξε τον Χριστιανισμό σε επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας αλλά και του δυτικού κόσμου. Μία αυτοκρατορία θρησκευτική όσο και πολιτισμική που τρακόσια χρόνια μετά Χριστόν, προσπαθούσε να αποκτήσει όλα όσα της έδωσε ο Μέγας Κωνσταντίνος. Την ηγεσία του, την υποστήριξη της θρησκείας και την ελευθερία της στην αιώνια εσωστρέφειά της. Παρότι δεν υπήρξε ποτέ ιμπεριαλιστική ούτε και προσηλυτιστική «υιοθετήθηκε» από όλο το δυτικό κόσμο, που τη θεώρησε άπιαστο πρότυπο. Ανελήφθει στους Ουρανούς μαζί με τους αγίους της, με τους απογόνους της σε όλο το κόσμο, το Ευαγγελικό μήνυμα να κυριαρχεί παγκοσμίως και με τα θαυμάσια ελληνικά της να μας θυμίζει ότι είμαστε εμείς οι Έλληνες που τη δημιουργήσαμε ειρηνικά. Το είπε και ο Χριστός όταν αντελήφθη ότι περιβαλλόταν από Έλληνες «Νυν Εδοξάσθην ο Υιός του Ανθρώπου».