Το έργο Ορέστειας "παραμύθι" είναι μια αναδιήγηση της Ορέστειας του Αισχύλου. Ακολουθεί τη γραμμικότητα της αισχύλειας τριλογίας, με την ίδια σειρά εμφάνισης των προσώπων και αποκάλυψης των γεγονότων. Τα δρώντα πρόσωπα όμως αναδύονται εδώ με άξονα την αφήγηση, η οποία αποκαθηλώνει το μέγεθος των θεών και των ηρώων, ακόμα και της ίδιας της δημοκρατίας, τονίζοντας το επίκαιρο πνεύμα του αισχύλειου έργου.

Από τα λόγια των ηρώων αποδόθηκαν όσα κρίθηκαν απαραίτητα για να φωτίσουν αυτή τη νέα οπτική. Η δε ενσωμάτωση του Χορού στον ρόλο του Αφηγητή προσδίδει στο κείμενο μια αμεσότητα, μετουσιώνοντάς το σε μια συνεκτική μικρογραφία του αρχικού μύθου.

Το κείμενο έχει γραφτεί ως μονόλογος, δίχως αυτό να εμποδίζει τη δυνατότητα διανομής σε περισσότερους ηθοποιούς. Η λιτότητα των σκηνικών και των κοστουμιών για την παράσταση και ο πολύ μικρός χώρος που απαιτείται για την παρουσίασή του καθιστούν αυτό το θεατρικό έργο εξαιρετικά ευέλικτο, παρέχοντας στον σκηνοθέτη και τον/τους ηθοποιό/ούς υποκριτική και κινησιολογική πρωτοβουλία.