Αυτό το βιβλίο δεν είναι μία ακριβής ή ακαδημαϊκή μετάφραση, αποτελεί μάλλον μια προσπάθεια να ακολουθήσουμε τον αρχικό σκοπό του Στανισλάφσκι: να προσφέρoυμε μια ευπρόσιτη εξήγηση του «συστήματος» για τους εκπαιδευόμενους ηθοποιούς, δίχως αφηρημένες θεωρίες. Κατ’ ακολουθίαν προκύπτει και η μορφή που διάλεξε: το ημερολόγιο ενός νεαρού σπουδαστή που περιγράφει τα μαθήματα υποκριτικής που δίνει ο Τορτσόφ (Στανισλάφσκι) και ο αγώνας του, μαζί με τους συμμαθητές του, να τελειοποιήσει μια νέα μέθοδο.

Η δουλειά του ηθοποιού παρουσίαζε πάντα προβλήματα τόσο στους ομιλούντες ρωσικά όσο και στους μη. Πρώτον, είναι ένα ημιτελές έργο. Το 1888, όταν ο Στανισλάφσκι ήταν γύρω στα 25, συνέλαβε την ιδέα για μια «γραμματική» της υποκριτικής. Η πρώτη προσπάθειά του, το Ένα πρόχειρο εγχειρίδιο, χρονολογείται το 1906, όταν ξεκίνησε το «σύστημα». Έπειτα προσπάθησε να το παρουσιάσει επίσημα με τη μορφή διαλέξεων και μαθημάτων,αλλά κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ηθοποιοί δεν ανταποκρίνονται σ’ αυτού του είδους την προσέγγιση. Έδωσε μια σειρά διαλέξεων στη σχολή Μπολσόι μεταξύ 1919 και 1921, που αποτελούν την πρώτη διερευνητική περιγραφή του «συστήματος», ποτέ όμως δεν δοκίμασε να τις εκδώσει. Κατόπιν πειραματίστηκε με τη μορφή του μυθιστορήματος στα Η ιστορία ενός ρόλου και Η ιστορία της παράστασης, και τα δύο όμως τα εγκατέλειψε. Τέλος, προς τα τέλη της δεκαετίας του 1920, κατέληξε σε μια μορφή ημερολογίου, μια ημερήσια καταγραφή του μαθήματος από έναν σπουδαστή καθώς εκπαιδεύεται: Η δουλειά του ηθοποιού με τον εαυτό του.