Ο πατέρας της κυρίας Πριγκίπισσας ήταν βασιλιάς. Και η μητέρα της βασίλισσα. Αυτό σημαίνει, όπως θα γνωρίζετε, ότι η κυρία Πριγκίπισσα ήταν μια ...πριγκίπισσα.
Κι επειδή ήταν πριγκίπισσα, ζούσε σε ένα κάστρο με πύργους και τάφρο. Σε ένα πολύ μεγάλο κάστρο. Κι επειδή ήταν Πριγκίπισσα είχε πολλούς ανθρώπους να κάνουν τα πάντα γι' αυτήν.
Είχε ανθρώπους για να κόβουν το γρασίδι, για να ετοιμάζουν το πρωινό της, μέχρι και για να της στρώνουν το κρεβάτι. Τώρα θα φαντάζεστε πως όλη αυτή η κατάσταση είχε κάνει την κυρία Πριγκίπισσα αγενή και κακομαθημένη όμως όχι. Ήταν μια ευγενική, γενναιόδωρη και καλόκαρδη πριγκίπισσα.
«Είμαι τόσο τυχερή που είμαι πριγκίπισσα, πρέπει να μοιραστώ την καλή μου τύχη και με άλλους» έλεγε στον εαυτό της κάθε πρωί. Και το έκανε αυτό προσπαθώντας να βοηθήσει τον κόσμο γύρω της.