Τα δύο μονόπρακτα που παρουσιάζονται εδώ είναι έργα της ώριμης ηλικίας του 'Αουγκουστ Στρίντμπεργκ (1849-1912) και διαπνέονται από την κυριότερη εμμονή του -νευρωσικού αλλά και μεγαλοφυούς- συγγραφέα: την έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ του ζευγαριού και τις ολέθριες επιπτώσεις που έχει αυτή στις διαπροσωπικές σχέσεις τους.

Ο Στρίντμπεργκ είναι μοναδικό φαινόμενο συγγραφέα που μεταποιεί σε τέχνη τις μονομανίες του και δίνει καλλιτεχνική μορφή στις νευρώσεις του. Ίσως αυτό τον συντηρεί, τον σώζει από το βύθισμα στο σκότος και στην τρέλα και, ταυτόχρονα, λειτουργεί ως θεραπευτική αγωγή.