Σκεφτείτε να ζούσαμε μέσα σ' ένα ονειρικό εφιάλτη ευρισκόμενοι, λέει, μονάχοι σ' ένα σκοτεινό και κρύο σύμπαν, ζώντας σε μια σφαίρα που θα έμοιαζε με κιβωτό δίχως να ξέρουμε πως και γιατί βρεθήκαμε εκεί. Και ξάφνου, το όνειρο να γινόταν εφιάλτης όταν θα αρχίζαμε να αλληλοσπαραζόμαστε βλέποντας κάποιους συνεπιβάτες στην κιβωτό μας να κλωτσούν μια δερμάτινη σφαίρα και να προσπαθούν να τη βάλουν μέσα σε ένα δίχτυ ή θέλοντας περισσότερο χώρο για να ζήσουμε...

Ξυπνώντας, συνειδητοποιούμε τη μοναξιά που βασιλεύει στην πλανήη Γη και την ανάγκη να αναλάβουν κάποιοι το δύσκολο έργο να μαζέψουν τους φίλους και να τους δείξουν στο φως την αγάπη!

Αυτοί που επιφορτίστηκαν με την αποστολή αυτή, ονομάστηκαν ποιητές, στοχαστές, μουσικοί, ζωγράφοι, αγρότες και άνθρωποι του μόχθου και της ζωής. Το μόνο που έκαναν, είναι μια απλή περιγραφή όπου ακουμπούσαν εκεί που τα μάτια δεν έβλεπαν ποτέ! Όχι τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή όπου, όλα τα χέρια, όλων των επιβατών της γαλάζιας Κιβωτού, ενωμένα, έγραφαν ένα και μοναδικό ποίημα, μια και μοναδική μελωδία και ζωγράφιζαν ένα και μοναδικό πίνακα! Τον πίνακα της αρχικής σκέψης!