Το βιβλίο επιδιώκει να συμβάλει στην κατανόηση των ακροδεξιών πολιτικών θέσεων, μέσα από την παρουσίαση της ιστορικής εξέλιξης των εφαρμοζόμενων ακροδεξιών πολιτικών πριν από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ειδικότερα επικεντρώνεται, στην ελληνική πολιτική, στην διερεύνηση της εκπαιδευτικής πολιτικής την περίοδο της διδακτορίας 1936-1940.

Παρουσιάζει την ανάλυση της εκπαιδευτικής πολιτικής με έμφαση και στην πολιτική και κοινωνική κουλτούρα. Αναδεικνύει τις λειτουργικές δομές του καθεστώτος και το ρόλο της εκπαίδευσης ως συμβολικής πολιτικής κατασκευής. Ταυτόχρονα, προβάλλει τις θεσμικές εξελίξεις και τις άτυπες διαδικασίες διαμόρφωσης πειθαρχικών, κανονιστικών προτύπων, μέσω της εκπαίδευσης. Επίσης, συγκριτικά, προσεγγίζονται οι πρακτικές άρθρωσης νομοθεσίας και εκπαιδευτικής πρακτικής, ώστε να νοηματοδοτηθούν ζητήματα ανταγωνισμών και αντιθέσεων κατά την διάρκεια της δικτατορίας και να προβληθούν και οι ρητές ή οι υπόρρητες αντιφατικές ή ανταγωνιστικές θεωρήσεις στην εκπαίδευση.

Με τη μελέτη του αρχειακού υλικού προσδιορίζονται θεσμικά και λειτουργικά ζητήματα του εκπαιδευτικού περιβάλλοντος και της δράσης των φορέων, ώστε να κατανοηθούν οι μορφές πολιτικού ελέγχου και η κατασκευή νοήματος, που συμβάλλει στον προσδιορισμό και στην αναπαραγωγή των σχέσεων εξουσίας. Αποδομείται το εκπαιδευτικό μόρφωμα,προκειμένου συγκριτικά να ανασυγκροτηθεί το κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι της περιόδου της διδακτορίας.