ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΕΝΝΕΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ που αλληλοπλέκονται για να δημιουργήσουν το «Φιλί της ζωής», αντηχώντας και απηχώντας το ένα το άλλο, προβάλλουν διαφορετικές όψεις του έρωτα: από την ερωτική επιθυμία και τον σαρκικό πόθο ώς την κατορθωμένη αγάπη και τη συντροφική συμβίωση.

Με τολμηρό μεταφορικό λόγο και εικόνες που προέρχονται κυρίως από τον φυσικό κόσμο, με λεξιλόγιο που φέρει ίχνη της ερωτικής ποίησης του παρελθόντος, την ίδια στιγμή που βυθίζεται στον κοινό λόγο και τον αναβαπτίζει, ο Θανάσης Χατζόπουλος δίνει εμπράκτως απάντηση στο ερώτημα αν μπορεί να υπάρξει ερωτική ποίηση σήμερα.

Κυριακή απόγευμα ξυπνάς αργά
Από ύπνο πιο βαθύ από λήθαργο
Το χέρι σου μες στην αριστερά μου
Μουδιασμένο
Από μακριά ήχοι της πόλης
Κατακαθίζει το σκοτάδι χαμηλά
Τον τόνο δίνοντας
Κι εμείς αργά μαζί του λάμνουμε
Μας περιμένει η κοινή ζωή
Ζωή δική μας με τους άλλους
Ζωή στη γη νυχθημερόν
Που προελαύνει και περιστρέφεται μαζί της
Μετέωρη μέσα στα χάη