Οι περισσότερες φωτογραφίες και τα κείμενα του παρόντος λευκώματος, αποτελούν το απόσταγμα της ζωής του φωτογράφου κυρίως στο Παρίσι αλλά και στην Ελλάδα. Οι εικόνες που έχει επιλέξει ο φωτογράφος αφηγούνται, την αγάπη του για την εικόνα γενικά και για τη φωτογραφία ειδικότερα, για μία καινούργια φωτογραφία, που προσπαθεί να ορθώσει γέφυρες αφενός, ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν, και αφετέρου ανάμεσα στην εικόνα και τον Λόγο του φωτογράφου. Αν λάβουμε υπόψη ότι οι φωτογράφοι μιλούν σπάνια για τις εικόνες τους και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτές δημιουργήθηκαν, αντιλαμβανόμαστε τη σημασία του κειμένου στο παρόν λεύκωμα.

Οι «Μεταφωτογραφίες», πέρα από το κύριο θέμα -το αστικό τοπίο-, εξερευνούν ταυτόχρονα την αλήθεια της ίδιας της Φωτογραφίας (τι σημαίνει φωτογραφίζω, εμφανίζω, τυπώνω;), η οποία τείνει να εξαφανιστεί με την συνεχή εξάπλωση της ψηφιακής εικόνας, παράλληλα δε, προσπαθούν να εικονοπoιήσουν την αλήθεια του φωτογράφου, τη σκέψη του, τις χειρονομίες του, την παρουσία του πίσω από τη φωτογραφική μηχανή και τον μεγεθυντή, καθώς παλεύει με το μέσο του.