Εις το παρόν κείμενον επιχειρείται η συστημική ανάλυσις του γεωσυμπλόκου της Ευρυτέρας Μέσης Ανατολής με γνώμονα τον γεωπολιτικόν παράγοντα του ισλαμιστικού κινήματος, σηιτικού τε και σονιτικού. Η υποστηριζόμενη έποψις είναι ότι η ασκούμενη γεωστρατηγική από τους αγγλοσαξωνικούς δρώντες του υπερσυστήματος του συγκεκριμένου γεωσυμπλόκου αποσκοπεί την στρατηγικήν αναχαιτίσεως (containment) του ρωσικού και κινεζικού δρώντας από το μεσογειακόν υποσύστημα με συμμάχους το Κάταρ, την Τουρκία, την Σαουδικήν Αραβία και ένια εκ των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (όπως π.χ. το ’μπου Ντάμπυ). Παραλλήλως, με την άνοδον εις την εξουσίαν των σονιτικών Ισλαμιστικών κυβερνήσεων, επιχειρείται η "εκ του μακρόθεν" άσκησις απειλής εναντίον των δυο προαναφερθέντων δρώντων προς αύξησιν του διαπραγματευτικού οφέλους του διπόλου της Ειδικής Σχέσεως Λονδίνου-Ουάσιγκτων ενώπιον της προκαλούμενης επαναχαράξεως των συνόρων του παλαιού εθνικο-κρατικού καθεστώτος.