«Περί των συμμοριών»: Ο Δημοσθένης αντικρούει τους πολιτικούς που προσπαθούν να εξωθήσουν την Αθήνα σε πόλεμο με τον βασιλιά των Περσών παρουσιάζοντάς τον ως αποδυναμωμένο, και τονίζει ότι τέτοιος πόλεμος απαιτεί τεράστιους πόρους και προπαρασκευή. Προτείνει αναμόρφωση του θεσμού των «συμμοριών» (ομάδων ευπόρων πολιτών που είχαν την υποχρέωση να εξοπλίζουν τον στόλο). Ο πρώτος πολιτικός λόγος του ρήτορα.

«Υπέρ της Ροδίων ελευθερίας»: Η Ρόδος προσαρτάται στη σατραπεία της Καρίας και οι δημοκρατικοί Ρόδιοι ζητούν τη βοήθεια της Αθήνας. Ο Δημοσθένης υποστηρίζει το αίτημά τους με ένα φλογερό δημοκρατικό μανιφέστο.

«Υπέρ Μεγαλοπολιτών»: Η Μεγαλόπολις, πρωτεύουσα του αποκαταστημένου κοινού των Αρκάδων, απειλείται από τη Σπάρτη και ζητά τη βοήθεια των Αθηναίων, οι οποίοι οφείλουν να λάβουν υπόψη τους την πρόταση των Λακεδαιμονίων για ανάκτηση (από πλευράς Αθηναίων) του Ωρωπού. Ο Δημοσθένης κάνει εξισορροπητική εισήγηση που αποσκοπεί και στη μείωση της δύναμης των Θηβαίων και στη συγκράτηση της σπαρτιατικής επιρροής στην Πελοπόννησο.

«Προς Λεπτίνην»: Ο πολιτικός Λεπτίνης με ψήφισμά του εισηγείται την κατάργηση των φορολογικών ατελειών που παραχωρούνταν σε ευεργέτες της πόλης. Η δίκη που γίνεται αφορά μόνο τη νομιμότητα της πρότασης και όχι την ουσία της. Ο Δημοσθένης τάσσεται υπέρ της διατήρησης των τιμητικών φοροαπαλλαγών.