Η ζωή για να αποτυπωθεί στην τέχνη και να γίνει βιβλίο, τραγούδι ή πίνακας ζωγραφικής, συχνά έχει περάσει πρώτα δια πυρός και σιδήρου. Το Δια Πυρός και Σιδήρου είναι αυτή ακριβώς η διαδρομή στον αόρατο χρόνο. Είναι ένας εσωτερικός χάρτης. Η απελπισία, η απογοήτευση, η κατακρήμνιση, η πάλη με ότι με γοητεύει, η μάχη με τα ελαττώματα μου, η έλξη, η υποκρισία, ο θυμός, οι φίλοι που εχθρεύονται περίτεχνα, είναι οι τόποι του. Είναι η πίστη μου στο αδύνατο, με όλο το βάρος των συναισθημάτων που γεννούν οι κατ’ επιλογήν καταστροφές. Με όλες τις ενοχές που γεννούν οι αποτυχίες. Είναι η απογύμνωση με πολύ φόβο και πάθος, παίρνοντας αποφάσεις σύμβασης ή επανάστασης. Όμως, είναι και ένα ευχαριστώ στον Έρωτα που πάντα με γλυτώνει την τελευταία στιγμή από το ασφαλές της αδράνειας, με το να με αναγκάζει να δρω και να του παραδίνομαι.

Το Δια Πυρός και Σιδήρου είναι ένα σιδερένιο βέλος που σημαδεύει το αγρίμι που κοιμάται μέσα μου και μια βουτιά στην φωτιά που σιγοκαίει στην ψυχή μου ως Ενθύμιο ζωής.'