Ο 'Αρης, ένας ανεύθυνος άντρας, και η Ελπίδα, μια ανώριμη γυναίκα, έγιναν γονείς τριών παιδιών, που για κακή τους τύχη ήταν και τα τρία κορίτσια. Το φύλο τους ήταν αυτό που καθόρισε το μέλλον τους.

Τρεις οικογένειες, έχοντας περίσσευμα αγάπης, αγκάλιασαν αυτά τα παιδιά, καθεμία χωριστά, και τα μεγάλωσαν όσο πιο καλά μπορούσαν. Τα άδεια μέχρι τότε σπίτια τους γέμισαν παιδικές φωνές και χαμόγελα. Όσο τα χρόνια περνούσαν χαρούμενα και ευτυχισμένα τόσο ο φόβος της αποκάλυψης του μυστικού της υιοθεσίας μεγάλωνε. Τίποτα όμως δεν μένει κρυφό.

Η Μαρίνα, το τρίτο παιδί, ξεκινά να ενώσει τα χαμένα κομμάτια του παζλ της ζωής της. Πολλά τα κομμάτια, όμως το πιο σημαντικό δεν το έχει ακουμπήσει ακόμη, κι ας βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής. Θα της επιτραπεί να το ολοκληρώσει ή θα μείνει το παζλ μισοτελειωμένο;

Είναι κακό να πεις σε ένα παιδί «δεν σε γέννησα εγώ»; Θα σε απορρίψει; Ποιος λέει πως όταν μεγαλώνεις με αγάπη εγκαταλείπεις τους θετούς σου γονείς; Ποιος λέει πως η γυναίκα που σε μεγάλωσε όλα αυτά τα χρόνια σταματάει να είναι η μητέρα σου αν γνωρίσεις την αλήθεια; Θα σου το πω εγώ, ένα υιοθετημένο παιδί: ποτέ!
Η αλήθεια λυτρώνει...