Στο «Σπίτι του Ζωγράφου στη Σίφνο» ο Κρίστιαν Μπρέσνεφ μας παρουσιάζει κωμικές και συγκινητικές αναμνήσεις για τη σχέση του με τη Σίφνο και την αγάπη του για τους αξέχαστους συγχωριανούς του και το σπίτι που αγόρασε στα Εξάμπελα. Ένας νέος ζωγράφος, εικοσιενός ετών, που έψαχνε για έμπνευση κι ένα ήρεμο τόπο για να δουλέψει, ερωτεύτηκε τη Σίφνο που του πρόσφερε ένα καταφύγιο από την πολύπλοκη ζωή του.

Αφηγείται την ιστορία του χωριού και του νησιού για πάνω από τριάντα χρόνια, από τότε που δεν υπήρχαν καν δρόμοι, μέχρι την έλευση της σύγχρονης εποχής με τους τουρίστες, τα ταχύπλοα σκάφη και το ευρώ. Συγχρόνως είναι και το τέλος αυτής της ερωτικής ιστορίας -πώς άλλαξε το νησί και πώς άλλαξε κι ο ίδιος: πώς είχε ξεπεράσει τη Σίφνο και πώς δεν μπορούσε πια να εξελιχτεί εκεί.