Ο μακαριστός Μητροπολίτης Γέρων Εφέσου Χρυσόστομος, παρόλο που δεν ήταν βιοηθικός, μέσα από τα κείμενά του παρουσιάζει τη Βιοηθική επιστήμη όχι ως ένα απλό σύστημα ιδεών, αλλά ως ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής, που βασίζεται σε μία συγκεκριμένη ηθική εμπειρία: αυτή του βιουμένου και αποκαλυπτομένου Θεού. Γι' αυτό και στους τρεις λόγους του, που παρουσιάζονται στην παρούσα μελέτη, είναι σαφής, ξεκάθαρος στις θέσεις τις οποίες λαμβάνει, πρακτικός και όχι θεωρητικός, θεολογικός και όχι φιλοσοφικός, συγκεκριμένος και όχι αόριστος.
Αυτός ήταν και ο λόγος που μας ώθησε να μελετήσουμε τα κείμενά του, να τα επεξεργαστούμε κατάλληλα, χωρίς να τα αλλοιώσουμε, και κατόπιν να τα παρουσιάσουμε στον τρίτο τόμο της σειράς αυτής.