Σε ένα φανταστικό ελληνικό νησί, κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, κάποιο ξεχασμένο καθολικό τάγμα μοναχών-ιπποτών, υποτίθεται είχε εγκατασταθεί και κατασκευάσει μια βιβλιοθήκη με όλη τη γνώση που είχε συσσωρεύσει από την επαφή του με τους άλλους πολιτισμούς στη Μέση Ανατολή αλλά και από τη γνώση της χριστιανικής θεολογίας, καταφθάνει η Αμαλία, η ηρωίδα του βιβλίου, μεταπτυχιακή φοιτήτρια της φιλοσοφίας, με σκοπό να κάνει μια έρευνα σχετικά με το έργο των ιπποτών-μοναχών.

H Αμαλία ζει μια ζωή απολύτως ρυθμισμένη, προβλέψιμη και μάλλον πεζή, έχοντας επιτελέσει όλα όσα το οικογενειακό της περιβάλλον απαιτούσε από αυτήν, πεπεισμένη για την ορθότητά τους. Εκεί, θα αντιληφθεί ότι η πεποίθησή της αυτή δεν είναι και τόσο ακλόνητη και δεν είναι και τόσο δική της.

Η γνωριμία της με τον μεσόκοπο βιβλιοθηκάριο της βιβλιοθήκης των ιπποτών, οι συσζητήσεις τους, καθώς και οι νέες εμπειρίες που θα ζήσει στο νησί, θα την οδηγήσουν σε μια πλήρη αναθεώρηση της ζωής και θα της δώσουν απαντήσεις σχετικά με τα θεμελιώδη ερωτήματα της ύπαρξης.