Όλοι μας αναρωτιόμαστε τι είναι στην πραγματικότητα ο Θεός.
Κι η πίστη έρχονται στιγμές που μοιάζει -είν' η αλήθεια- με ασκό του Αιόλου, γεμάτο από άφθονο κενό χώρο, για να έχει άπλα η αμφιβολία.
Κι εμείς, που με ζήλο ψάχνουμε τον Θεό, μπορούμε άραγε να τον αντικρίσουμε μέσα απ' τα μάτια ενός επαναστάτη εφήβου, μιας τραυματισμένης ψυχής, ενός ρακένδυτου ερημίτη που συνομιλεί με αγγέλους, ενός μικρού μαθητή, που ψάχνει τη χαμένη οικογενειακή θαλπωρή στο πρόσωπο ενός ηλικιωμένου ιερέα;
Και, πάνω απ' όλα, μπορούμε να ατενίσουμε το μεγαλείο της εικόνας Του στα πρόσωπα όλων αυτών;