Ο ήρωας βρίσκεται απομονωμένος σε μια βίλα στην εξοχή. Μόνος. Ή σχεδόν μόνος, αφού οι τοίχοι της αποθήκης στον πίσω κήπο είναι γεμάτοι γκράφιτις, των οποίων οι μορφές θυμίζουν τους γείτονες που σταδιακά εξαφανίζονται. Θυμίζουν τον γιατρό που σταματά να τον επισκέπτεται. Τη μοναχική ποδηλάτισσα που δεν τον ξυπνά πια πετώντας του βερίκοκα. Τον ταχυδρόμο...
Κάποιο από τα γκράφιτις όμως διαφέρει. Είναι η ΣΚΟΡΠΙΑ, που ζωντανεύει και τον εξουσιάζει, αποσκοπώντας στην καταστροφή του. Ο ήρωας την ερωτεύεται, γιατί ξέρει πως πρέπει να πληρώσει. Ίσως στο παρελθόν να της είχε προκαλέσει κάποιο κακό...
Προηγείται το έγκλημα απ' την εκδίκηση;
Ή μήπως συμβαίνει το αντίθετο;