«Οι ναζί μπορούν να μας πάρουν τα πάντα, μα όχι τις αναμνήσεις μας, ούτε και τη λαχτάρα μας να τις αφηγηθούμε, να τις μοιραστούμε μ’ αυτούς που αγαπάμε. Μπορούν να αρπάξουν τις φωτογραφίες μας, να καταστρέψουν τα κάδρα που κεντήσαμε με αγάπη, να κρύψουν τα βιβλία μας, να κλέψουν όλα τα αντικείμενα της ζωής μας, αλλά δεν μπορούν να μας εμποδίσουν να σκεφτόμαστε και να θυμόμαστε, τουλάχιστον όχι όσο είμαστε ζωντανοί…» Θεσσαλονίκη, 1943.

Οι Ες Ες έχουν καταφτάσει στην πόλη με σκοπό να εξοντώσουν τη μεγάλη και πλούσια εβραϊκή κοινότητα που ζει εκεί εδώ και αιώνες, απελαύνοντας όλες τις οικογένειες και κλέβοντας τις περιουσίες τους. Ενώ τα τρένα φεύγουν αδιάκοπα με προορισμό την Πολωνία και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στη Θεσσαλονίκη, ρημαγμένη από το ναζιστικό μένος, δύο ιστορίες κυλούν παράλληλα.

Η ιστορία της Χάννα και του Γιοσέφ, δύο δεκαπεντάχρονων παιδιών που ζουν στο γκέτο της Καλαμαριάς και αναζητούν μια σανίδα σωτηρίας για να ξεφύγουν από τη βία και τις θηριωδίες των ναζί, και η ιστορία του Ιταλού πρόξενου Γκουέλφο Ζαμπόνι και του λοχαγού Λουτσίλλο Μέρτσι, οι οποίοι κόντρα στον χρόνο αγωνίζονται να σώσουν όσο περισσότερες ανθρώπινες ζωές μπορούν.

Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και μεταφέρει το μήνυμα της ελπίδας, της ανθρωπιάς και της έμπρακτης αλληλεγγύης.