Ξεκινώντας από διαπιστώσεις κοινωνικές, πολιτικές και ιστορικής μνήμης και παράδοσης, συνυφασμένες με τον σύγχρονο τρόπο ζωής, τα νέα κοινωνιολογικά δεδομένα, τις προσεγγίσεις των νέων τεχνολογιών και τη σχέση μας με την λαογραφία και εν γένει ελληνική παράδοση και ελληνικότητα, προχωρούμε μέσω τεχνικών ελέγχου της αναπνοής και της ίδιας της ζωής, καθώς και της βαθύτερης ψυχικής ανάγκης του «Αϊ Γιώργη βοήθα με», αρχικά στον ύμνο του ανθρώπου και της ζωής, με τις χαρές και τις αναποδιές της, μα και στην καλλιέργεια του μέλλοντος χρόνου και τόπου, στηριζόμενοι στην αρχέγονη δύναμη του χώρου και την παρακαταθήκη του ελληνικού ανθρώπινου διανοήματος.