Ποια μοίρα είναι αυτή που καθορίζει τις ζωές των ανθρώπων;
Ποιο αόρατο χέρι κινεί τα νήματα; Και εμείς μαριονέτες... άψυχες.
Με ένα ηλίθιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πάνινο πρόσωπο μας.
Κι ύστερα σου λένε υπάρχει Θεός. Μόνο διάολος υπάρχει.
Σε τέτοιο σώμα ζούσα. Αυτό που λέμε σώμα ενάρετου ανθρώπου.
Κατά τας γραφάς. Γιατί ακόμα και στας γραφάς, ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω. Ακόμα και οι πόρνες εξυψώνονται...