Πρόκειται για μια ιστορία του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι όπου το κυρίαρχο στοιχείο είναι η ανελέητη σάτιρα της αντρικής συζυγικής ζήλειας και που οδηγεί, στην ιστορία μας, σε απίστευτα κωμικές σκηνές απείρου κάλους: η κωμική εικόνα του ζηλιάρη και απατημένου συζύγου, η ζήλεια του σαν κινητήριος μοχλός της δράσης, η κατάσταση στην οποία ο σύζυγος ζητά βοήθεια, χωρίς να το υποψιάζεται, από τον εραστή της γυναίκας του, η παράλογη κατάσταση στην οποία βρίσκεται, μπαίνοντας κατά λάθος σε ένα ξένο δωμάτιο και κρύβεται κάτω από το κρεβάτι ενός παντρεμένου ζευγαριού.

Ο ίδιος ο ήρωας της ιστορίας μας νιώθει πως βρίσκεται παγιδευμένος σε ένα πραγματικό κωμειδύλλιο, έχοντας συνείδηση του παραλογισμού της συμπεριφοράς του, και δρώντας μέσα από εξωφρενικές συμπτώσεις, με κάποιο τρόπο είναι σαν να αποστασιοποιείται από αυτά μέσα στα οποία ζει και να αποκτά η ζωή του κωμικοτραγικά χαρακτηριστικά.