Το περίγραμμα λύσεως της 'δικαιοκρατίας', ακόμη και αν απορριφθή, επειδή βασίζεται αναντίλεκτα επί αρχών, θα αρχίση να αφυπνίζη και να θέτη εις λειτουργίαν την ανυπολογίστου ισχύος συλλογικήν ελληνορθόδοξον συνείδησιν, διάνοιαν και θέλησιν διά πολύμορφον και πολυεπίπεδον αγώνα. Εν συνδυασμώ δε και με την αξιοποίησιν του διεθνούς δικαίου του οποίου η ισχύς αναποφεύκτως θα αυξάνη διαρκώς προϊόντος του χρόνου, καθώς επίσης και με την αξιοποίησιν των πολύ σημαντικής στρατηγικής αξίας γεωγραφικών πλεονεκτημάτων και ενεργειακών αποθεμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι Έλληνες της Κύπρου θα αρχίσουν, αφ' ενός να επουλώνουν τα πλήγματα τα οποία επέφερεν εις αυτούς και εις την Κυπριακήν Δημοκρατίαν η επί μακρόν περιπλάνησίς των εις το παγιδευτικόν 'ομοσπονδιακόν' πεδίον και αφ' ετέρου να επιφέρουν πλήγματα εναντίον της πολυμόρφου τουρκικής σοβαράς παρανομίας εις τα κατεχόμενα και να διανοίγουν, αργά αλλά σταθερά, τον δρόμον προς την απελευθέρωσιν... Εις αυτήν την πορείαν του ήθους, του δικαίου και της αρετής θα τους ακολουθήσουν με ενθουσιασμόν οι εν Ελλάδι και εν Διασπορά ομογενείς και θα έχουν δίπλα των και αλλογενείς συμπαραστάτας...»