Μια γυναίκα διαφορετική. Στην πραγματικότητα, άγνωστη. Ακόμα και σε εκείνη την ίδια, στην οικογένειά της, στις επιθυμίες της. Μια γυναίκα που δε θα διστάσει να χρησιμοποιήσει σαν άλλοθι τον μεγαλύτερο έρωτα της ζωής της, για να μπορέσει να δικαιολογηθεί στον εαυτό της, για όσα έχει, και δεν έχει κάνει, αλλά βαθιά μέσα της, κυρίως να εκδικηθεί τον αυταρχικό πατέρα της. Να εκδικηθεί πάνω απ' όλα τον ίδιο της τον εαυτό, χωρίς να μπορεί καν να το αντιληφθεί. Μια άγνωστη, που στ' αλήθεια πιστεύει πως μπορεί να νικήσει τη ζωή, μόνο με το θάνατό της, το φως μόνο με το σκοτάδι, τη χαρά μόνο με τη θλίψη. Ένα άλλοθι που είναι αρκετό για να απαλύνει τον πόνο της και να κάνει τα πάντα, να μοιάζουν για κείνη λιγότερο παράλογα, λιγότερο σκοτεινά.