Η ΛΙΤΑΝΕΙΑ

Στη μάνα μου ξενύχτησα
και στην καρδιά μου βρήκα
τις λουλουδιές στο χώμα έμπηξα
καλά το ματοχέρι
στην αυριανή την κόμισσα
καρπώθηκα τα λόγια
και στην αυγή λιτάνεψα
τη σάρκα που ''χα φέρει
δεν λησμονώ τα γιατρικά
που μου ''φεραν στο στόμα
ούτε τα δέντρα που
κόψαν τα ατόφια τα κλαδιά της
την μουλωχτή γειτόνισσα
περίμενα για να “ρθει
να φέρει ξύλινο σταυρό
και ο ’γιος κοντά της
κάνε καλά μου Πάτερ μου,
γλυκέ μου άρχοντα μου,
κάνε καλά την κουνιστή
τη γελωτάτη χέρα
κάνε κουράγιο στο κορμί
να αντέξει τις πληγές μου
δώσε ανάσα προσευχή
Χριστού και δώσε βέρα
δώσε ζωή στον ακουστό
δώσε συμπόνια
και γιάτρεψε τη φλόγα
παρ' τον καημό και το κακό
και πέτα το σε βάλτους
δώσε ψυχή σ' αυτό το νιο
και λύτρωσε και ευλόγα
για θα 'ρθει η ώρα του
και θα ζητά να πάρει όλα πίσω
για να δοξάσει το Θεό
θα πάρει τα στερνά του
και όταν θα ρίξει γόνατα
να πέσει προσκυνώντας
η Παναγιά θα βοηθά
και ο Κύριος κοντά του.