«Είμαι Αμερικανός, γέννημα του Σικάγου, αυτής της σκοτεινής και μελαγχολικής πόλης ό,τι κάνω το κάνω όπως έχω μάθει από μόνος μου, δίχως κανόνες, κι έτσι θα γράψω την ιστορία της ζωής μου».

Με τούτη τη φράση ξεκινούν οι Περιπέτειες του Ώγκι Μαρτς, και είναι αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος, δηλαδή οι κωμικές και πνευματικές περιπέτειες ενός νεαρού Αμερικανοεβραίου από τη δεκαετία του ’20 ως τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, από το Σικάγο του μεσοπολέμου ως το Μεξικό και την Ευρώπη. Ο Ώγκι περιπλανιέται από δουλειά σε δουλειά κι από σχέση σε σχέση, φιλοσοφεί, γίνεται ένα με το περιβάλλον του σαν χαμαιλέοντας και, χωρίς να έχει ιδιαίτερες βλέψεις, παραμένει πάντοτε αισιόδοξος, παρά τις αντιξοότητες.

Όσο για τη γραφή του βιβλίου ήταν και παραμένει μοναδική γραφή που όμοιά της δεν υπάρχει στην αμερικανική λογοτεχνία της εποχής του και στην κατοπινή. Το μυθιστόρημα αυτό χάρισε στον συγγραφέα το πρώτο του Εθνικό Βραβείο Βιβλίου (1954), εκτινάσσοντάς τον στην κορυφή του λογοτεχνικού πανθέου της γενιάς του, κι αργότερα το Βραβείο Νόμπελ (1976), την ύψιστη διάκριση για την τέχνη του λόγου.

Με κέφι και ζωντάνια ο Μπέλοου έγραψε ένα μεγάλο αμερικανικό μυθιστόρημα του 20ού αιώνα.