Ο "Θάνατος και ο Αγρότης" θεωρείται κατά κανόνα το σημαντικότερο προαναγεννησιακό γερμανόφωνο έργο πρόζας ή, κατ' άλλους, δραματοποιημένης φιλοσοφίας. Την περίοδο που έγραφε το έργο ο Von Tepl (1400 μ.Χ.) η Ευρώπη εισερχόταν σε μια πνευματική άνοιξη που θα την οδηγούσε στην Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό.

Ο Von Tepl επιλέγει να αντικαταστήσει το θρήνο με το επιχείρημα και την παρηγοριά με τη δικαιοσύνη. Το μεσαιωνικό αυτό κείμενο παραμένει απίστευτα σύγχρονο εξετάζοντας πολλά και διαφορετικά ερωτήματα. Ποια λοιπόν είναι η καλύτερη ηλικία για να πεθάνει κάποιος; Πρέπει να θρηνούμε ή να πανηγυρίζουμε με τον απρόσμενο θάνατο; Είναι ο γάμος μια φυλακή; Είναι ο άνθρωπος ένας ανικανοποίητος και αλαζόνας, ένας ψυχασθενής που καρπώνεται διαρκώς τα αγαθά της φύσης χωρίς να ενδιαφέρεται για την προστασία της, όπως τον κατηγορεί ο Θάνατος; Οφείλει ο ’νθρωπος να προστατέψει αυτό που εχθρεύεται;