Κι αν σήμερα η Τέχνη μου σας φαίνεται λιτή και αθώα, αυτό οφείλεται στο ότι δεν ήταν προμελετημένη, ούτε σχεδιασμένη με βάση διανοητικά ή ιδεολογικά πρότυπα, αλλά σχηματίστηκε αυθόρμητα και τυχαία από την στάχτη των παθών μιας ζωής παραδομένης στο τίποτα, στην εξαφάνιση της σκέψης και της πρόθεσης.

Προήλθε με φυσικές διαδικασίες όπως η ζωή από την λάβα του ηφαιστείου, η οποία πρώτα έκαψε και μετά θεράπευσε, γιατί το ταλέντο, όπου υπάρχει, έχει ρίζες βαθύχρονες που ξεπερνούν κατά πολύ τις εμπειρίες μιας μόνο ζωής.
Ο καλλιτέχνης έχει ζήσει πολλές-πολλές ζωές, έχει έλθει πολλές φορές στην Γη, και έχει προσφέρει πολλά οι εμπειρίες του, όσο αρνητικές κι αν είναι στην παρούσα ζωή, δεν είναι παρά ένα τσίμπημα στην μνήμη, ένα ερέθισμα που θα απελευθερώσει την προανάμνηση του διαχρονικού του ταξιδιού, και θα απογειώσει την δημιουργικότητά του.

Η αληθινή Τέχνη είναι πάντα αθώα και δεν μπορεί να την σπιλώσει κανένα βίωμα, κανένα παρελθόν, γιατί είναι πάντα παρούσα, πάντα νέα, πάντα σημερινή, γεμάτη χυμούς και έμπνευση, και πάντα έτοιμη να ξεκλειδώσει τα μυστικά της ύπαρξης και τα μυστήρια του ουρανού...